Հայերեն

վանկեր՝ ընդ•խոր•յա 

Բացատրություն


  1. (նորբ․) խորքում եղող, խորքային ◆ Նա հետո շարունակ իրեն բռնում էր այդ համարձակության մեջ ու կարողանում միայնակ գիշերներին դեռ չար ու մղձավանջային երազ տվող ու ընդխորյա ձայների ընդունումը չավարտած՝ տարբերակել իշխող լուսինով գիշերը։ Վ. Այվազյան

Աղբյուրներ

խմբագրել