Հայերեն

վանկեր՝ ընդ-հատ-վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. (կրավ․) ընդհատել◆ Անտառի խորին լռությունը երբեմն անդհատվում է տխուր հառաչանքներով: (Րաֆֆի)
  2. դադարել, վերջ գտել ◆ Քամին ամբողջ օրը փչեց, իսկ երեկոյան դեմ բոլորովին ընդհատվեց:
  3. մի տեղում վերջանալ (ճանապարհը, գիծը, շարվածքը և այլն) ◆ Երբեմն այդ շարքն ընդհատվում էր: (Ակսել Բակունց)
  4. անջատել, կտրել (առաձնապես էլեկտրական հոսանքի մասին)
Հոմանիշներ
խմբագրել
Արտահայտություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել