Հայերեն

  Արտասանություն

ՄՀԱ: []

վանկեր՝ ընդ•հա•րում 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. միմյանց` դեմդիմաց ընդհարվելը` բախվելը, երկու առարկայի ուժով իրար դիպչելը, բախում ◆ Արծաթյա գավաթների լիահնչյուն ընդհարումները խլացնում էին խոսսակցութան ձայները: (Րաֆֆի)
  2. ճակատամարտ, մարտ, թշնամական գործողություն երկու հակառակորդների միջև, կռիվ ◆ Մի օր էլ կատաղի ընդհարման մեջ զարկվում է Գոնսալոն: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ընդհարման տեղում մնացել էին միայն մի քանի դիակներ, որոնց արքայական զորքը տրորեց յուր ոտքերի տակ: (Մուրացան)
  3. պատերազմ ◆ Շաղակրատները ասում են, թե «Արևելքի» և «Արևմուտքի» միջև ընդհարումն անխուսափելի է: (Մամուլ)
  4. ներքին պայքար, հակամարտություն ◆ (Հինը) խեղդել է կամենում բնում լեռնացող ընդհարումը: Եղիշե Չարենց
  5. բանակռիվ, խոսակռիվ, սուր ու դմփոց, տաք վիճաբանություն ◆ Չենթադրե՞լ արդյոք, որ ընդհարում է եղել Վարսենիկի և թիգրանուհու միջև: (Ակսել Բակունց) ◆ Ռուբենը հանգմանորեն պատմեց այդ օրվա իր ու Հասրաթրյանի ընդհարումը: Սերո Խանզադյան
  6. իրար դեմ ու դեմ՝ հակառակ լինելը, ներհակություն
  7. (երաժշտ․) եղանակի որևէ հիմնական ձայնից առաջ շատ կարճատև ձայն
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. բախում, բախյուն, հանդիպում, ((հնց․)) ընդհարություն, ընդդիմահարություն
  2. տարաձայնություն, բանակռիվ, բանավեճ, վեճ
  3. պատերազմ, մարտ, ճակատամարտ, ռազմ, գուպար, խազմ
  4. ((հնց․)) խովամարտ, նավամարտ, օդամարտ, սվինամարտ, դիմամարտ, դիմամարտություն, ընդդիմամարտություն, ընդհարում
  5. պայքար, մաքառում, ոգորում, կոնֆլիկտ
  6. վեճ, գժտություն, վիճաբանություն, դզվռտոց, գզվռտուք ((հնց․)) բանավեճ, բանակռիվ
  7. դիմաբախ, թերամարտ ((հնց․))
  8. (պաշտանվ․) հակարակորդի հետ ոչ երկարատև բախում
Արտահայտություններ
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։