ընդհարվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əndhɑɾˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընդհարուել
վանկեր՝ ընդ•հար•վել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- միմյանց բախվել՝ զարկվել ◆ Նա ընդհարվեց իր մոր հետ հենց դռան շեմքին։ (Մամուլ)
- հակառակորդի հետ ոչ երկարատև բախում ունենալ, կռվել ◆ Նրանք ընդհարվում են գրության սխալ համարի, առդիր չլինելու և էլ ով գիտե ինչպիսի առիթով։ (Ակսել Բակունց) ◆ Պատահում էր, որ Կյորեսի տղաները գետում լողանալու ժամանակ ընդհարվում էին բուլկի ուտողների հետ։ (Ակսել Բակունց)
- տաք վեճի բռնվել, իրար դիպչել ◆ Բայց Բեշիրը Մարզպետունու հետ ընդհարվելու միտք չուներ։ (Մուրացան)
- կպչել, դիպչել մեկին՝ մի բանի
- հակասել, միմյանց հակառակ լինել (փխբ․) ◆ Նրանց շահերն ընդհարվում էին միմյանց։ ◆ Նրանց շահերը այդ հարցում ընդհարվում են։
Հոմանիշներ
խմբագրել- բախվել, զարկվել, զարնվել, ընդդիմաբախել, ընդդիմահավրել, ընդհարկանել, ընդհարել, ընդդիմաբախ լինել, դիմաբախ լինել, իրար դիպչել, իրար զարնվել, ճակատ-ճակատի դիպչել
- տե՛ս կռվել
- տե՛ս վիճել
- տե՛ս դիպչել
- տե՛ս հակասել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։