Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կռուել

վանկեր՝ կ(ը)ռ•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. կռիվ անել, իրար ծեծել,
  2. կռիվ՝ պատերազմ վարել, պատերազմել
  3. մարտ վարել, կռիվ մղել
  4. պայքարել, ոգորել (փխբ․)
  5. հոգով՝ մտքով ներքին պայքարի մեջ լինել, մաքառել
  6. բուռն կերպով վիճել՝ վիճաբանել, ընդհարվել (խոսքով)
  7. խիստ՝ զայրագին կերպով հանդիմանալ, բարկանալ մեկի վրա, սաստել
  8. խռովել, հարաբերություններ խզել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ծեծկել, ծեծկռտվել, կռիվ անել, կռվշտորել (գվռ․), կռվտել, կռվշտել, կռվտել, կուճել, բզկտվել, գզվել, գզվտել, գզվռտել, իրար մազ պոկել, իրար միս կրծել, տալ առնել
  2. պատերազմել, մարտնչել, կռիվ անել, կռիվ գալ, կռիվ գնալ, կռիվ մղել, մռվի մեջ մտնել, կռվի դիմել, կռիվ ունենալ, մարտ մղել, պատերազմ անել, պատերազմ ելնել, պատերազմ մղել
  3. պայքարել, մաքառոլ, ոգորել, պայքար մղել
  4. տե՛ս վիճել
  5. տե՛ս գժտվել
  6. նախատել, խրատել, լռեցնել, կարգի հրավիրել
  7. հանդիմանել, կշտամբել, (գվռ․)՝ քշպել, բշտել, լվալ, թոթվել, չեխել, չեխտալ
  8. տե՛ս սպառնալ
  9. տե՛ս արգելել
  10. տե՛ս հանգստացնել
  11. տե՛ս սանձել
  12. տե՛ս տիրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

կռվել 2

խմբագրել

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կ(ը)ռ•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. կռել բայի կրավորականն ու չեզոքն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս կռանվել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել