ընկած
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [əŋˈkɑt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ըն•կած
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- ընկնել-ի հարակատար դերբայը
Ածական
- բարոյական անկման վիճակում գտնվող, դուրս ընկած ◆ Ընկած կին։
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- ընկած դուրս եկած, ելած, պրծած - մեծ կենսափորձ ունեցող, շատ բան տեսած, փորձված
- ընկած տեղից բարձրանալ, վեր կենալ, ոտքի ելնել - կրկին առաջվա դիքը, ուժն ու զորությունը վերստանալ, վերագտնել, զորանալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։