Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•գա•պ(ը)•սակ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. թագով պսակված, թագակիր ◆ Թագապսակ գլուխներն անգամ կը խոնարհին։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Թագապսակ սարերով, ուր վարդափայլ ձյունն արևում, կա Մոնբալանը վերևում։ Հովհաննես Թումանյան

Գոյական

  1. թագի վրա դրվող պսակ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս թագակիր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել