Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•գա•պ(ը)•սակ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. թագով պսակված, թագակիր ◆ Թագապսակ գլուխներն անգամ կը խոնարհին։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Թագապսակ սարերով, ուր վարդափայլ ձյունն արևում, կա Մոնբալանը վերևում։ Հովհաննես Թումանյան

Գոյական

  1. թագի վրա դրվող պսակ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս թագակիր

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել