թակոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈkɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•կոց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- թակելու՝ բախելու՝ խփելու ձայնը ◆ Հանկարծ շշուկ ու թակոց, - խնդրեմ, մտեք։ Պարույր Սևակ ◆ Որքան կատաղի էին դառնում նրան, այնքան հեծկլտոցն ավելանում էր դռան տակ և թակոցը դառնում ավելի տագնապալի։ (Անահիտ Սահինյան)
- ծեծ, խփելը, թակելը ◆ Եզան նման գլուխը կախ նա սպասում էր թակոցի:
- տե′ս թակ
- թակիչ ◆ Դարբասի փոքրիկ դռան վերև կար մի երկաթյա թակոց, որով և միլիցիապետը թակեց ուղղիչ տան դուռը։ Եղիշե Չարենց
- խփոց, բաբախում
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | թակոց(ը) | թակոցներ(ը) |
| Սեռ. | թակոցի | թակոցների |
| Տր. | թակոցի(ն) | թակոցների(ն) |
| Հայց. | թակոց(ը) | թակոցներ(ը) |
| Բաց. | թակոցից | թակոցներից |
| Գործ. | թակոցով | թակոցներով |
| Ներգ. | թակոցում | թակոցներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։