թաղկել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑʁˈkɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թաղ•կել 

Բայ

1. խիտ առ խիտ իրար կպչել, խտանալ
2. իրար հետ հարվելով միանալ, մի զանգված դառնալ, թաղիքի նման դառնալ, մասնիկները միանալով միասնական զնգված կազմել ◆ Գարնան շունչը…հեռացնում էր արդեն թաղկած ձյունը Սերո Խանզադյան
3. խճճվել, թնջուկ կազմել (մազերի, թելի մասին)

Հոմանիշներ

1. խճճվել, թաղկանալ, թաղկ ընկնել
2. տե՛ս խտանալ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։