Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թաղ•քել

Ստուգաբանություն խմբագրել

տե՛ս թաղկել ◆ Նա ձեռքը տարավ դեպի գլուխը, մատները կպան լյարդացած արյան, թաղքած մազերին։ Սերո Խանզադյան ◆ Լեզուդ լալկի, մազդ թաղքի, գլխիդ կպչի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ձորերի ստվերոտ լանջերին տեղ֊տեղ մնացած ձյունը թաղքել էր։ Սերո Խանզադյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сваляться (ru) ‎(svaljatʹsja), спутываться (ru) ‎(sputyvatʹsja), спутаться (ru) ‎(sputatʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։