թաց-կանաչ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɑt͡sʰ kɑˈnɑt͡ʃʰ]

Ածական

1. (նորբ․) երիտասարդ, ծաղկուն հասակում ◆ Դեռ թաց-կանաչ՝ ընկա չորի կողքը։ Պարույր Սևակ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։