Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰɑpʰɑhɑˈɾɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թա•փա•հա•րել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. թափ տալ, ցնցել ◆ Բազեները, որ մինչև այդ րոպեն խաղաղ թառած էին զինակիրների ձեռքի վրա… սրածայր թևքերը թափահարեցին։ (Րաֆֆի)
  2. օրորել, տատանել, տարուբերել ◆ Վասիլը հարբած քնել էր գետափի ուռիների տակ, երբ թափահարելով նրան զարթնեցրեց գզիրը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Դռանը զարկեց բռունցքով… հետո սկսեց դուռը թափահարել։ (Ակսել Բակունց)
  3. թափ տալով փոշին մաքրել ◆ Կակաչի միջուկի սևության երկար թարթիչները բացուխուփ լինելիս թափահարում էին օդը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  4. ցնցումներով վեր ու վար նետել (սայլի, մեքենայի մասին) ◆ Բարդիները երկնասլաց հիմա հիշում են երգը նրա և գլուխները թափահարում։ Եղիշե Չարենց
  5. շարժել (պոչը, ձեռքերը, ոտքերը և այլնը) ◆ Տղան տուփը թափահարեց, վրանի առաջ պառկած շունը կուլ տվավ մսի կտորները։ (Ակսել Բակունց)
  6. թափ հաղորդել, բորբոքել (փխբ․) ◆ Երբ ձիերը թափահարում էին, սայլը ցնցվում և առաջ էր մղվում։ ◆ Ոտքերը գետնին թափահարեցին, հավանաբար կոշիկներու ձյունը թոթվելու համար։ Ռուբեն Զարդարյան
  7. առաջ մղել (փխբ․) ◆ Արգելող զինվորների դեմ բարձրացավ Առաքելը, որ անասելի թափահարեց բազմությունը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  8. հոգեպես ցնցել, մուղել (փխբ․) ◆ Հեղինակները հատկապես ծանր տեսարաններ էին հարում, որ թափահարեն դիտողին։
  9. հանդիմանել, քննադատել պարսավել (փխբ․) ◆ Մի քիչ թափահարիր քեզ, շարժվիր, դուրս արի լույս աշխարհ։ (Նար-Դոս)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ցնցել, ժժխել (գվռ.), ժաժահարել, թափթփել, թափ (թափեթափ, թափ-թափ) տալ,
  2. տե՛ս օրորել, տատանել
  3. տե՛ս շարժել
  4. տե՛ս հանդիմանել, քննադատել
  5. շարժել, խառնել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Կարինե Գրիգորյան, Արմեն Մարտիրյան, Սննդի անվտանգության, սննդի քիմիայի և սննդարտադրական տեխնոլոգիաների անգլերեն-հայերեն-ռուսերեն տերմինաբանական համառոտ բառարան (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, «Երևանի պետական համալսարան», 2017 — 72 էջ։