թելադիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɛlɑˈdiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թե•լա•դիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- թելադրող (հնց․)
- սադրող, հրահրող, դրդող (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- թելադիր լինել – թելադրել (հնց․)
Բաղադրյալ բառեր | |
*անգլերեն՝ instigator, adviser
- գերմաներեն՝
- դանիերեն՝
- թուրքերեն՝
- իսպաներեն՝
- իտալերեն՝
- հոլանդերեն՝
- հունարեն՝
- շվեդերեն՝
- պորտուգալերեն՝
- ռուսերեն՝
- վրացերեն՝
- ֆրանսերեն՝
|}
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։