թի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *pteuo-` *pet- «մաքրել» արմատի կողքին. հմմտ. հունարեն πτύον, πτέον` «երնելու թի» (հայ-հունական զուգաբանություն)։
Գոյական
- փայտյա գործիք, լայն ու տափակ բերանով ու երկար կոթով, զանազան գործածություների համար (ձյուն մաքրելու, ցորենը կալում դիզելու և այլն) ◆ Ամեն մինը առած մի բան, որը ձեռին մի հրացան, որ եղան, ցաքատ, կամ սուր, որը թի, բահ, որը շամփուր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա գոմի դուռը բաց արեց, որ թին վերցընի, բակը քերի։ (Ակսել Բակունց)
- տե՛ս թիակ ◆ Ցռկանավերը գերիներուն թիերում թափով ծովը կը փրփրեին կաթնազեռ կաթսայի մը պես։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Արդենպատվիրել են նոր տիպի առագաստներ և թիեր (Մամուլ)
- որոշ բույսերի (օր. առավույտի) ծաղկաբաժակի նավակի երկու կողմերում առանձին-առանձին դասավորված պսակաթերթից յուրաքնչյուրը ◆ Առվույտի ծաղկի երկու պսակաթերթիկ առանձին֊առանձին դասավորված են նավակի երկու կողմում և կոչվում է են թիեր ։ Դասգիրք
- տե՛ս բահ ◆ Հեռվից նկատելի էր նրանց թիերի փայլը։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս թիակ
- բահ
Արտահայտություններ
խմբագրել- թի քաշել - թիավարել ◆ Ներսեսը… ձեռքը թի քաշելե կարծացած, առույգ, անվախ ու տգետ տղա մըն էր։ (Գրիգոր Զոհրապ)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։