Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰrit͡ʃʰkʰɑˈvɑzkʰ]

վանկեր՝ թ(ը)•ռիչ•քա•վազք 

Գոյական

  1. (նորբ․) թռչելով՝ թռչկոտելով վազելը ◆ Երբ նորից դողալով ու ագահորեն կանգնեց ու թռիչքավազքով հասավ բացատի միայնակ կաղնուն։ Վ. Այվազյան

Աղբյուրներ

խմբագրել