թքախոսություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰkʰɑχɔsutʰˈjun]
վանկեր՝ թ(ը)•քա•խո•սու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) թքոտ խոսելը ◆ Անտառամեջը հիշել է այդ Ասատուրի, Երվանդի ծաղրանունը, թքախոսությունը: (Հրանտ Մաթևոսյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։