ժաժել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ժա•ժել 

1. Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Խոտուրջուր, Համշեն, Սվեդիա, Մուշ՝ և այլն Կաղապար:օրնՇարժել, ցնցել։ ◆ Ու ժաժեցին աշխարհն հիմեն։ (Ավետիք Իսահակյան)
2. Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա, Խոտուրջուր՝ նույնն է ժաժալ (1) ◆ Տունը ոտքին տակը կը ժաժեր: (Հրաչյա Աճառյան)
3. Առտիալ՝ նույնն է ժաժկտիլ (2 3)

Արտահայտություններ

1. մատը մեկի վրա ժաժել Սասուն՝ Մատը մեկի վրա թափ տալ, սպառնալ ◆ Տու զքու մատ ամալ գը ժաժիս ըմ վրեն։ (Եղիազար Կարապետյան)

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ժա•ժել 

1. Խարբերդ՝ թանը եփել ժաժիկ դարձնել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։