ժաժել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ժա•ժել
- Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Խոտուրջուր, Համշեն, Սվեդիա, Մուշ՝ և այլն Կաղապար:օրնՇարժել, ցնցել։ ◆ Ու ժաժեցին աշխարհն հիմեն։ (Ավետիք Իսահակյան)
- Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա, Խոտուրջուր՝ նույնն է ժաժալ (1) ◆ Տունը ոտքին տակը կը ժաժեր: (Հրաչյա Աճառյան)
- Առտիալ՝ նույնն է ժաժկտիլ (2 3)
Արտահայտություններ խմբագրել
- մատը մեկի վրա ժաժել Սասուն՝ Մատը մեկի վրա թափ տալ, սպառնալ ◆ Տու զքու մատ ամալ գը ժաժիս ըմ վրեն։ (Եղիազար Կարապետյան)
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ժա•ժել
- Խարբերդ՝ թանը եփել ժաժիկ դարձնել
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։