ժամատուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑˈtun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժա•մա•տուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- եկեղեցի, վանք, ժամ ◆ Երեխաները դեռ սովորում են ժամատների բակերում։ (Րաֆֆի) ◆ Մենք սովորել ենք հին եկեղեցիներում, ժամատներում, տեսնել նեղ պատուհաններ։ (Լեո)
- եկեղեցուն կից շինված բնակելի շենք
- մեռելատուն, որտեղ հոգեհաց է տրվում
- աղոթարան, աղոթատեղի ◆ Հրեաների ժամատուն։
Հոմանիշներ
խմբագրել- խաչդուռ։
- տե՛ս եկեղեցի։
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։