Ծագում է καλέω «կոչել», έκ-καλέω «դուրս կանչել» բայից, այդ պատճառով էլ հայերենում երբեմն թարգմանված է կոչումն, կոչարան։
Գոյական
քրիստոնյաների կրոնական-պաշտամունքային արարողությունների շենքը, ժամ, տաճար ◆ Պատարագից հետո ժամավորները դարձյալ մնացին եկեղեցում:(Րաֆֆի)
մի կրոնով միացած մարդկանց ամբողջությունը (հվքկն․)
քրիստոնեական կրոնը դավանող մարդկանց ամբողջությունը
քրիստոնեական հատուկ դավանությամբ ու պետով առանձին քրիստոնեական համայնք
հոգևորականների կրոնական կազմակերպությունը, որպես հաստատություն՝ մարմին ◆ Եկեղեցին յուր բազմաթիվ վանքերով, գրավելով հողերի մեծ մասը, հետզհետե դառնում էր պետության մեջ ամենահարուստ կալվածատերը։(Րաֆֆի)
եկեղեցում խմբված բազմությունը (փխբ․)◆ Բոլոր եկեղեցին միաբերան գոչեց։(Մուրացան)
Հավատացյալների միավորում` դավանանքանյին պատկերացումների, ծեսերի կանոնիկ սկզբունքների ընդհանրության հիման վրա։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։