Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պաշ•տա•մունք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. աստծուն պաշտելու կրոնական արարողությունների ու ծիսակատարությունների ամբողջությունը
  2. եկեղեցական արարողություն
  3. (փխբ․) որևէ մեկի՝ մի բանի նկատմամբ ունեցած անսահման՝ անձնուրացության հասնող սեր ◆ Ես չեմ բուժվի… պաշտամունքից պարզ իրերի ու մարդկանց։ (Ա. Ալիքյան)
  4. հավատալիք, դավանանք
  5. (փխբ․) պաշտելու՝ անսահման սիրո առարկա

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. երկրպագություն, (հնց․)՝ պաշտոն, պաշտանք
  2. տե՛ս դավանանք, կրոն
  3. տե՛ս կուռք
  4. տե՛ս սեր

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. պաշտամունք կատարել
    1. պաշտամունքային արարողություն կատարել
    2. երկրպագել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։