պաշտամունք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑʃtɑmuŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պաշ•տա•մունք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- աստծուն պաշտելու կրոնական արարողությունների ու ծիսակատարությունների ամբողջությունը
- եկեղեցական արարողություն
- (փխբ․) որևէ մեկի՝ մի բանի նկատմամբ ունեցած անսահման՝ անձնուրացության հասնող սեր ◆ Ես չեմ բուժվի… պաշտամունքից պարզ իրերի ու մարդկանց։ (Ա. Ալիքյան)
- հավատալիք, դավանանք
- (փխբ․) պաշտելու՝ անսահման սիրո առարկա
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- պաշտամունք կատարել
- պաշտամունքային արարողություն կատարել
- երկրպագել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։