Հայերեն

վանկեր՝ ժայ•ռա•բուխ 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) Ժայռից բխած` աճած ◆ Ժայռաբախ վայրի ծիրանիդ եմ ես, Արտեզրիդ կածանն ու հերկերդ թաց։ Ա. Հովհաննիսյան

Աղբյուրներ

խմբագրել