ժայռալուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑjrɑˈlur]
վանկեր՝ ժայ•ռա•լուռ
Ածական
- (նորբ․) (փխբ․) իբրև ժայռի նման լռող ◆ Այդպես էլ աշխարհն` ինչպես ժայռալուռ շուրթը սֆինքսի, Տեսավ աշխարհն հայոց եղեռնը ահեղազարհուր։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։