Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժխոր

վանկեր՝ ժ(ը)•խոր

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ծագումն անհայտ է։

խառնաշփոթ աղմուկ, աղմուկ-աղաղակ ◆ Ականջ կդներ պահ մը Բերայի ժխորին: (Արփիար Արփիարյան) ◆ Դուն չես լսում, մարդկային ժխոր: (Վահան Տերյան)
մարդկանց խառնակ բազմություն, խառնամբոխ ◆ Հետո վանդակի շուրջը ժողողվվող ժխորին նայեց (առյուծը) քամահրանքով։ Վրթանես Փափազյան ◆ Փողոցները լցվում էին.. ժխորով։ (Նար-Դոս)
խառնակություն, խառնաշփոթություն, իրարանցում ◆ Գուշակություների և դատողությունների ժխոր: (Վահան Տերյան)
(փխբ․) բազմություն, բազմազանություն ◆ Այո, նա արդեն ծագում է հայ ժողովրդի… բարբառների կենդանի ժխորից: Հովհաննես Թումանյան

աղմուկ, աղաղակ, իրարանցում, աղմուկ-աղաղակ, գոռում-գոչյուն, գոռգոռոց, (ժղ․)՝ բոռբոռոց, բղբղոց, բղղոց, բռբռոց, բռռոց, զժժոց, ղժղժոց, ղժվժոց, ղժվժյուն, ղժրտոց, վժոց, վժվժոց, վժվժյուն, վժժոց, վժլտոց, վժրտոց, ճղոց, ճղճղոց, ճղավոց, (հնց․)՝ ապշոպ, խղվրտյուն, խլվրտյուն, լվռտոց, լվռտուք, խժլտոց, խժռտոց, խժլտուք, խժխժոց, խժվժոց, ուլուլոց, գառնագոչում
տե՛ս իրարանցում

ժխոր բարձրանալ - աղմուկ առաջանալ ◆ Կանայք ուշաթափ եղան, ժխոր բարձրացավ։ Գրքերից
ժխոր հարուցել, բարձրացնել - աղմուկ առաջացնել ◆ Փողոցային տղաների աղաղակները… միախառնվելով բազմաթիվ անցորդերի շարժման և շշուկի հետ մի տեսակ աղմուկ և ժխոր էին հարուցել այդտեղ (Մուրացան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ uproar, din, bobbery, babble գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ галдёж (ru) ‎(galdjóž), гвалт (ru) ‎(gvalt) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։