Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժ(ը)նգ•ժ(ը)ն•գալ

Ստուգաբանություն

թնփկալ, լաց լինել ◆ Հեռու կանգնոտել, ժնգժնգում են ու ատամները չրխկչրղկացնում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ ես վառվում էի, ժնգժնգում իր պես։ Հովհաննես Թումանյան
վնգստալ, վնգվնգալ
վրդովվել, զայրանալ, կատաղել
քրթմնջալ, տրտնջալ ◆ Ժնգժնգալով հոգիս դուրս եկավ, բերանիս ջուրը գնում էր։ (Պերճ Պռոշյան)
փնթփնթալ, զայրագին խոսել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ whine գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ныть (ru) ‎(nytʹ), скулить (ru) ‎(skulitʹ), выть (ru) ‎(vytʹ), ворчать (ru) ‎(vorčatʹ), бурчать (ru) ‎(burčatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։