ժպիրհ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒpiɾh]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժպիրհ
վանկեր՝ ժ(ը)•պիրհ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը չի հավաստված։ Աճառյանը ենթադրում է որպես աղբյուր *ažī-pivra- «օձահայր» ձևը։
Ածական
- հանդուգն, անամոթ, անպատկառ
- լիրբ, անառակ
- վավաշոտ, ցանկասեր, տռփալից ◆ Հոքերը պատեց տեսնելու համար, թե ով էր այդ ժպիրհ նայվածքին տերը։ Լևոն Բաշալյան, ◆ Եվ երկաթե խարազանը թունալից տար ձեր ժպիրհ ամոթապարտ ճակատին։ Հովհաննես Հովհաննիսյան, ◆ Մենք այդ ժպիրհ ընթացքը հոգևորների նաև Էջմիածի մեջ։ (Ակսել Բակունց), ◆ Այսպես էր Մարգրիտը այդպալատին մեջ՝ փշոտ մացառոներու ու տատասկներու մեջ աննման ծաղիկ մը, որ ամենեն ժպիրհները և անզգամները կը հարգին ու կը պատվեին։ (Ծերենց)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։