Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ իբ•լիս 

Ստուգաբանություն խմբագրել

< иблис < հուն. ibis < եգիպ.

Գոյական

  1. (նորբ․) դև, սատանա ◆ Նրա բերանով իբլիսն է խոսում։ (Ավետիք Իսահակյան) , ◆ Ահա այդ կանաչ գորտը իբլիսի որդին է։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս դև սատանա

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։