Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ իբ•լիս 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< иблис < հուն. ibis < եգիպ.

Գոյական

  1. (նորբ․) դև, սատանա ◆ Նրա բերանով իբլիսն է խոսում։ (Ավետիք Իսահակյան) , ◆ Ահա այդ կանաչ գորտը իբլիսի որդին է։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս դև սատանա

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։