ինդիվիդուալիզմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [individuɑˈlizm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ին•դի•վի•դու•ա•լիզմ
Ստուգաբանություն խմբագրել
<индивидыализм<լատ․ լատ․ lndl viduum-անբաժանելի, անհատ
Գոյական
- անհատապաշտություն՝ անհատի պաշտելը հասարակության շահերից վեր դասելը
- իր անձի գերազանցությունը ու հանրությունից անկախ լինելը ցուցադրելու, շեշտելու ձգտում՝ վարքագիծ
- հայեցակետ, որի համաձայն հասարակական երևույթները պայնավորված են անհատի գործունեությամբ
- (բրգ․) բարոյականության հիմնավորման և կողմնորոշան, վարքագիծ ընտրության սկզբունք՝ հիմնված աշխարհայացքային այն դիրքորոշման վրա, որը հակադրում է իր սոցիալական կապերից դուրս վերցրած անհատի հասարակությանը՝ ամեն մի սոցիալականության
- (փիլ․) ուսմունք՝ ըստ որի ռեալ իրականությունը բաղկացած է անհատական, առանձին էություններից
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Գ․ Դավթյան, Փիլիսոփայական բառարան (Անկյունաքար), Երևան, 2015 — 396 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։