Հայերեն

վանկեր՝ ինք•նա•բե•կել 

Բացատրություն


  1. (նորբ․) ինքն իրեն բեկել՝ հերքել՝ թեքել ◆ Ախ՜, այս մշտափոփոխ-ինքնաբեկող, ամեն ինչի տակից միշտ դուրս եկող անտարբերությունը։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել