ինքնակոչում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑkɔˈt͡ʃʰum]
վանկեր՝ ինք•նա•կո•չում
Գոյական
- (նորբ․) ինքն իրեն մի բանի կոչելը, ինքնակոչելը ◆ Իրարամերժ տրամադրությունների տվայտանքից ազատվելու ինքնակոչումն էլ հազվադեպ հյուր չէ։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։