Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑhɑʃtutʰˈjun]

վանկեր՝ ինք•նա•հաշ•տու•թյուն 

Գոյական


  1. (նորբ․) ինքն իր հետ հաշտվելը, ինքնահաշտվելը ◆ Օգնի՛ր ինձ, Մարիա՛մ, Բարեխոս եղիր իմ և իմ միջև, որ բանն ավարտվի ինքնահաշտությամբ: Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել