ինքնանարգանք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑnɑɾɡɑŋkʰ]

վանկեր՝ ինք•նա•ա•նար•գանք 

Գոյական

1. (նորբ․) իր իսկ ձեռքով իրեն հասցվող անարգանք

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։