ինքնասեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑˈsɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ինքնասէր
վանկեր՝ ինք•նա•սեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- մեծ ինքնասիրություն ունեցող, իր արժանապատվությունը գնահատող ◆ Նայեց Արսենը սև անապատի կողմը և մտովի տեսավ հպարտ, ինքնասեր Մասիսը, որ ազատության նշանաբանն է իր հայրենիքի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- միայն իրեն սիրող, միայն իր անձի և իր շահերի մասին հոգացող
- (նորբ․) եսասեր, մեծ ինքնասիրություն ունեցող
Հոմանիշներ
խմբագրել- պատվասեր, պատվազգաց, պատվապաշտ, անձնասեր, պատվախնդիր
- տե՛ս եսասեր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։