ինքնասթափ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɑsˈtʰɑpʰ]

վանկեր՝ ինք•նա•սթափ 

Ածական

1. (նորբ․) ինքն իրեն սթափեցնող

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։