Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iɾɑkɑn pɑjmɑnɑˈɡiɾ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (տնտգ․) պայմանագրի տեսակ, որի համաձայն, պարտավորությունների առաջացման համար, բացի համաձայնությունից, անհրաժեշտ է նաև օբյեկտի իրական փոխանցում (օրինակ, փոխադրման պայմանագիրը համարվում է կնքված, երբ բեռը փոխանցված է փոխադրողին)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։