Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ ի•րա•վա•րար

միջնորդ դատավոր, վեճերի հաշտարարական կամ միջնորդական լուծումով զբաղվող դատավոր (արբիտր) ◆ Իրավարներ կարգելը ի՞նչ է։ (Գրիգոր Զոհրապ) , ◆ Թորոս… դատավորներու և իրավարարներու վրա տեղեկություն կառնուր։ (Ծերենց)
իրավունք և արդարություն պաշտպանող, արդար դատաստան անող, արդարադատ մարդ ◆ Հանդես գալով գժտված Բագրատունիներին հաշտեցնող իրավարարի դերում՝ վրաց Գիորգի Առաջին Թագավորը հրամայեց Հովհաննես Սմբատին Անիի թագը։

Բաղադրյալ բառեր
իրավարարական իրավարարություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ arbitrator, judge, arbiter հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ арбитр (ru) ‎(arbitr) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։