Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լափ
Բնիկ հնդեվոպական՝ *laph- «չպպացնելով լիզել, ագահաբար ուտել» արմատից. հմմտ. հունարեն λαφύσσω՝ «արագորեն ուտել, խպշտել», հին վերին գերմաներեն laffan «լիզել», միջին վերին գերմաներեն leffen «լիզել, ագահաբար ուտել»։
- շան (և այլ կենդանիների) հեղուկ ուտելիք
- սեխի միջի ջրախառն կորիզները, որը խառնում են կովի լափին
- ուտելիք, ճաշ (փխբ․) (անարգ․)
- (խոհր․) ջրիկ տհաճ կերակուր
- շան կեր, շանի, շանլափ, լակ
- օղվան (կովի)
- տե՛ս ճաշ, ուտելիք
- լափը մեկի գլխին (կամ գլուխն) ածել - տե՛ս շան լակը թափել մեկի գլխին
- բոլորովին, ամբողջապես (ժղ․)
- հենց
- տե՛ս ամբողջապես, ամբողջովին
- հենց
- գետի հորձանք
- տե՛ս հորձանք
- լափին տալ - հորձանք տալ, հորձանքել, ալիքվել, ալկոծվել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։