լեռնական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛrnɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լեռ•նա•կան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- լեռան բնակիչ, լեռնցի ◆ Ու վայրի հոգին լեռնական մարդու ալեկոծում է կասկածն ահարկու։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Այդ մի լեռնական երգ էր։ (Րաֆֆի) ◆ Լեռնականերից մի ստվար խումբ ուղիղ դիմում է դեպի յուր կողմը։ (Րաֆֆի)
- լեռներում բնակվող միայնակյաց, անապատական (հնց․) ◆ Ճնճղուկ էր միայն՝ ստոր տեսակի լեռնական մի թռչուն։ Վրթանես Փափազյան ◆ Ահա լեռնական թխկենիները… փակում են իր ճանապարհը։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Բայադը վարժվել էր լեռնական ծանր աշխատանքին։ Խաչիկ Դաշտենց
Ածական
- նույնն է՝ լեռնային
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։