Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լեռ•նա•կան 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. լեռան բնակիչ, լեռնցի ◆ Ու վայրի հոգին լեռնական մարդու ալեկոծում է կասկածն ահարկու։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Այդ մի լեռնական երգ էր։ (Րաֆֆի) ◆ Լեռնականերից մի ստվար խումբ ուղիղ դիմում է դեպի յուր կողմը։ (Րաֆֆի)
  2. լեռներում բնակվող միայնակյաց, անապատական (հնց․) ◆ Ճնճղուկ էր միայն՝ ստոր տեսակի լեռնական մի թռչուն։ Վրթանես Փափազյան ◆ Ահա լեռնական թխկենիները… փակում են իր ճանապարհը։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Բայադը վարժվել էր լեռնական ծանր աշխատանքին։ Խաչիկ Դաշտենց

Ածական

  1. նույնն է՝ լեռնային

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս լեռնցի
  2. տե՛ս լեռնային

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել