լոբի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɔˈbi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լո•բի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- թիթեռնածաղիկների ընտանիքին պատկանող բույս՝ պատիճի մեջ ափոփված սերմերով, որոնք ծառայում են որպես սննդամթերք ◆ Մի անտեր պախրի բուղա կա… գիշերները գալիս ա լոբին ուտում Հովհաննես Թումանյան ◆ Ախր էդ ձեր լոբին, սիսեռն ու դդումը մեր ինչին են պետք։ Անահիտ Սեկոյան
- այդ բույսի ունդը ◆ Տիգրանուհին լոբի էր քաղում։ (Ակսել Բակունց) ◆ Գունավոր աղլուխի մեջ Անա զիզին փաթաթել է լավաշ, խորոված սիմինդր, սխտորած լոբի: (Ակսել Բակունց) ◆ Աստղիկը լոբով լի պուտուկը նոր էր դնում պատուհանի լայն գոգին։ Անահիտ Սեկոյան
- կանաչ լոբու պատիճներից կամ չորացրած լոբահատիկներից պատրաստած ճաշ
Ածական
- (փխբ․) (ժղ․) անշնորհք, անճարակ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- լոբի ուտող - աշնորհք, անճարակ, ձեռքից բան չեկող
- լոբի կերած դուրս տալ - հիմար-հիմար դուրս տալ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։