Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լոյծ

վանկեր՝ լույծ 

Ածական

։

  1. հեղուկ, հեղուկային ◆ Արդեն լսում է լույծ ալիքների տամուկ օրորներում։ Եղիշե Չարենց ◆ Ալիք մը անհնարին մոլեգնությամբ գրկեց բարձրացուց մակույկն իր լույծ կուրծքին վրա։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  2. հեղուկանման, հեղուկին նմանվող ◆ Մեղմով կը տեղա լույծ անձրևակերպ սահանքն իմ լույսին։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ (Աղավնիները) պոչերն աղեղնաձև բացած քչքչում են, վիզերը հարատև շարժման մեջ ջրի նման շարժուն, այնքան թեթև, դարձդարձիկ ու լույծ։ (Վահան Թոթովենց)
  3. հալված ◆ Հոն կան հուրեր, լույծ ոսկիի լճակներ։ (Դանիել Վարուժան)
  4. (փխբ․) խոնավ, թաց ◆ Լույծ աչերդ… մութ հոգիս կը շոյեն։ (Ռուբեն Սևակ)
  5. (փխբ․) մեղմ, քնքուշ ◆ Մեղրի պես ծորում էր սրնգի լույծ մեղեդին։ Գրքերից
  6. հեղուկ լինելը, հեղուկ վիճակը ◆ Կդիտեմես լույծը անհուն ջուրի։ (Ռուբեն Սևակ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս հեղուկ, հալուկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լույծ 

Ածական

  1. մեղկ, ցոփ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս ցոփ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. տե՛ս փորլուծություն, փորլուծ

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լույծ 

Գոյական

  1. տե՛ս լուծ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել