Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լուծ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ամուր փայտից սարքած երկար տափակավուն ձող, որ դնում են լծվող զույգ եզների պարանոցին և դրան միացնում արորը, գութանը և այլն ◆ Որը մի խուրձ խոտ շալակին, որը լուծի կապերն ուսին ու բեղարած եզերն առաջն արած։ (Ակսել Բակունց) ◆ Օրորոցի լծին թառած կատվի ձագն ընկավ բարուրի վրա։ Սերո Խանզադյան
  2. միասին լծվող եզների զույգ ◆ Լծից բեզարած մի եզ գործից դառնալիս գուցե վիզը քսի կրպակի սուր անկյունաքարին։ (Ակսել Բակունց)
  3. կշեռքի թաթ, նժար (գվռ․) ◆ Ունեցած չունեցածը մի լուծ եզն է լինում, մի սել ու մի կացին։ Հովհաննես Թումանյան
  4. օրորոցի երկայնքով ձգված ձողը, որ իրար է միացնում աղեղները (գվռ․) ◆ Պարսկի է, կգա, լուծը կբերի, խստահարկ, ստրկություն, կոտորած։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Կուռ լուծը ազգիս ուսերն է փշրում։ (Ավետիք Իսահակյան)
  5. ձիթահանքի քթոցների երկար փայտը (գվռ․) ◆ Ժողովուրդը թոթափեց կալվածատերերի լուծը:
  6. մեկի վյրա դրված դժվարին և ոչ հաճելի պարտականություն, գործ (փխբ․) ◆ Ուսման լուծը ամենևին չառավ իր ուսերին։
  7. օտարի տիրապետություն ◆ Արևելքի ժողովուրդները մի քանի դար մնացին արաբական լծի տակ։ (փխբ․) ◆ Քաշիր լուծը ուսիդ մատաղ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ռամիկը… երբեմն ըմբոստացել է, որպեսզի մյուս օրը ապավինի իր տխուր երգերին և նորից քաշի հին լուծը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Այժմ, ահա թոթափում եմ նրանց լուծը մահաբեր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Փշրենք մեր լուծը և ետ խլենք ողջ հողը մեր։ Եղիշե Չարենց
  8. ճնշում, բռնություն, կեղեքում ◆ Ժողովուրդը թոթափեց հարստահարողների լուծը: (փխբ․) ◆ Եզները լծի տակ մտնբելուց հետո էլ չէին ուզւոմ տեղներում կանգնած մնալ։ (Անահիտ Սահինյան)
  9. հին Հռոմում, երեք նիզակից սարքած ցածլիկ դուռ, որի միջով անց էին կացնում պարտվածին, իբրև նշան Հռոմին հպատակվելու (փխբ․)

Ածական

  1. զույգ (ժղ․)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ամոլ
  2. տե՛ս հայկ, կշիռ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. լուծ անել - վար անել, արտը վարել
  2. լուծը գետինը մնալ - վար անել չկարողանալ, արտը անվար մնալ
  3. լուծ(ը) դնել (վզին, պարանոցին, մեջքին, ուսին) - ծանր պարտականություն դնել մեկի վրա
  4. լուծը թոթոփել -
    1. օտարի տիրապետությունից ազատագրել
    2. բռնությանը վերջ տալ, բռնությունից, կեղեքումից ազատվել

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լուծ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. աղիքների գործունեության խանգարում, որ արտահայտվում է հաճախակի ու հեղուկ արտաթորությամբ, փորլուծ, փորլուծություն (բժշկ․)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. փորլուծ (ախտբ․), փորլուծություն

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. լուծ ընկնել - տե՛ս լուծել

Աղբյուրներ

խմբագրել