լուծ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lut͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լուծ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ամուր փայտից սարքած երկար տափակավուն ձող, որ դնում են լծվող զույգ եզների պարանոցին և դրան միացնում արորը, գութանը և այլն ◆ Որը մի խուրձ խոտ շալակին, որը լուծի կապերն ուսին ու բեղարած եզերն առաջն արած։ (Ակսել Բակունց) ◆ Օրորոցի լծին թառած կատվի ձագն ընկավ բարուրի վրա։ Սերո Խանզադյան
- միասին լծվող եզների զույգ ◆ Լծից բեզարած մի եզ գործից դառնալիս գուցե վիզը քսի կրպակի սուր անկյունաքարին։ (Ակսել Բակունց)
- կշեռքի թաթ, նժար (գվռ․) ◆ Ունեցած չունեցածը մի լուծ եզն է լինում, մի սել ու մի կացին։ Հովհաննես Թումանյան
- օրորոցի երկայնքով ձգված ձողը, որ իրար է միացնում աղեղները (գվռ․) ◆ Պարսկի է, կգա, լուծը կբերի, խստահարկ, ստրկություն, կոտորած։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Կուռ լուծը ազգիս ուսերն է փշրում։ (Ավետիք Իսահակյան)
- ձիթահանքի քթոցների երկար փայտը (գվռ․) ◆ Ժողովուրդը թոթափեց կալվածատերերի լուծը:
- մեկի վյրա դրված դժվարին և ոչ հաճելի պարտականություն, գործ (փխբ․) ◆ Ուսման լուծը ամենևին չառավ իր ուսերին։
- օտարի տիրապետություն ◆ Արևելքի ժողովուրդները մի քանի դար մնացին արաբական լծի տակ։ (փխբ․) ◆ Քաշիր լուծը ուսիդ մատաղ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ռամիկը… երբեմն ըմբոստացել է, որպեսզի մյուս օրը ապավինի իր տխուր երգերին և նորից քաշի հին լուծը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Այժմ, ահա թոթափում եմ նրանց լուծը մահաբեր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Փշրենք մեր լուծը և ետ խլենք ողջ հողը մեր։ Եղիշե Չարենց
- ճնշում, բռնություն, կեղեքում ◆ Ժողովուրդը թոթափեց հարստահարողների լուծը: (փխբ․) ◆ Եզները լծի տակ մտնբելուց հետո էլ չէին ուզւոմ տեղներում կանգնած մնալ։ (Անահիտ Սահինյան)
- հին Հռոմում, երեք նիզակից սարքած ցածլիկ դուռ, որի միջով անց էին կացնում պարտվածին, իբրև նշան Հռոմին հպատակվելու (փխբ․)
Ածական
- զույգ (ժղ․)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- լուծ անել - վար անել, արտը վարել
- լուծը գետինը մնալ - վար անել չկարողանալ, արտը անվար մնալ
- լուծ(ը) դնել (վզին, պարանոցին, մեջքին, ուսին) - ծանր պարտականություն դնել մեկի վրա
- լուծը թոթոփել -
- օտարի տիրապետությունից ազատագրել
- բռնությանը վերջ տալ, բռնությունից, կեղեքումից ազատվել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lut͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լուծ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- աղիքների գործունեության խանգարում, որ արտահայտվում է հաճախակի ու հեղուկ արտաթորությամբ, փորլուծ, փորլուծություն (բժշկ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- փորլուծ (ախտբ․), փորլուծություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- լուծ ընկնել - տե՛ս լուծել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։