լուռումունջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [luruˈmund͡ʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•ռու•մունջ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
Մակբայ
- բոլորովին լուռ, առանց ձայն ու ծպտուն հանելու, սուս ու փուս ◆ Լուռումունջ տեղավորվում ենք նավի վրա։ ◆ Լուռումունջ եկան նստելու…10-12 գյուղացիներ։ Վրթանես Փափազյան ◆ Ամուսնության այս խայտառակ ձևի զոհերը լուռումունջ տանում են իրենց դժոխային կյանքի լուծը։ Վրթանես Փափազյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս լուռ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։