Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lusɑtʰɑˈtʰɑχ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•թա•թախ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

Մակբայ

  1. լույսի մոտ թաթախված, շատ լուսվոր ◆ Շնչում էր լուսաթաթախ Բամբիշի ականջն ի վար (Ազատ Վշտունի)
  2. լուսեղեն, պայծառ, երյանկությամբ լի (ժղ․) (փխբ․)

Մակբայ

  1. լուսանալուն մոտ, լուսադեմին

Ածական

  1. լույսից դուրս եկած, լուսավառ ◆ Երդվում էր նրանց համար իջաց լուսաթաթախ հրեշտակով (Լեո)
  2. գեղոցիկ պայծառ ◆ Իսկ խաղից զատ կան խաղ ու տաղ՝ կենսաթրթիռ, լուսաթաթախ; Պարույր Սևակ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. շողաթաթախ, լուսաշաղախ, լուսաթաթավ, լուսաթավալ, լուսակոլոլ(լուսանալուն մոտ) (գվռ․)
  2. տե՛ս լուսազառդ
  3. տե՛ս լուսավոր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել