լուսաթաթախ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑtʰɑˈtʰɑχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•թա•թախ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
Մակբայ
- լույսի մոտ թաթախված, շատ լուսվոր ◆ Շնչում էր լուսաթաթախ Բամբիշի ականջն ի վար (Ազատ Վշտունի)
- լուսեղեն, պայծառ, երյանկությամբ լի (ժղ․) (փխբ․)
Մակբայ
- լուսանալուն մոտ, լուսադեմին
Ածական
- լույսից դուրս եկած, լուսավառ ◆ Երդվում էր նրանց համար իջաց լուսաթաթախ հրեշտակով (Լեո)
- գեղոցիկ պայծառ ◆ Իսկ խաղից զատ կան խաղ ու տաղ՝ կենսաթրթիռ, լուսաթաթախ; Պարույր Սևակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- շողաթաթախ, լուսաշաղախ, լուսաթաթավ, լուսաթավալ, լուսակոլոլ(լուսանալուն մոտ) (գվռ․)
- տե՛ս լուսազառդ
- տե՛ս լուսավոր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։