լուսավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•վոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- լույս արձակող՝ տվող, լուսատու ◆ Լուսավոր աստղ։ Լուսավոր լապտեր։ ◆ Ժամանակակից բնակարանները ունեն լուսավոր սենյակներ։
- լուսավորված, լույսով լցված՝ լցվող, որտեղ առատ լույս է լինում, ոչ մութ ◆ Լուսավոր սրահ։ ◆ Նա այն ժամանակ վրա է հասնում ինչպես լուսավոր շողն արևալուսի։ Հովհաննես Թումանյան
- որտեղ լույս է ընկել, վրան կամ մեջը լույսի ցոլք ընկած ◆ Լեռան լուսավոր կող։ ◆ Բնակիչները սկսեցին… քաղաքատիպ տներ կառուցել՝ լայն ու լուսավոր պատուհաններով։ Խաչիկ Դաշտենց
- որտեղ արև է ընկել, արևոտ ◆ Կատուն նստել էր պատուհանի լուսավոր գոգին։ ◆ Մի լուսավոր առավոտ… դեպի Թալինի լեռնադաշտն էր ելնում մի ավտոմեքենա։ Խաչիկ Դաշտենց
- (փխբ․) զարգացած, գիտելիքներով հարուստ ու կիրթ, ուսյալ, գիտուն ◆ Լուսավոր մարդ։ ◆ Երկրի լուսավոր մասում ցերեկ է լինում։
- (փխբ․) առաջադեմ, առաջադիմական հայացքների տեր ◆ Լուսավոր գործիչ՝ մտածող։ ◆ Աբովյանը եվրոպական կրթությամբ լուսավոր մարդ էր։
- (փխբ․) առաջադիմական ◆ Լուսավոր հաքացքներ՝ մտքեր։ ◆ Բնավորության լուսավոր գծեր։
- (փխբ․) դրական, լավ, գովելի, խրախուսելի ◆ Լուսավոր ապագա։
- (փխբ․) պայծառ, հստակ ◆ Լուսավոր աղբյուր։ ◆ Ես երգել եմ քո հոգին, քո ժպիտը լուսավոր: Եղիշե Չարենց
- (փխբ․) ուրախ, երջանիկ, փափագելի ◆ Լուսավոր կյանք՝ ապագա։ ◆ Սովը մեր լուսավոր դարում և ամենաքաղաքակիրթ երկրներում էլ ստիպում է մարդուն ուտել ամեն բան։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) դուրեկան, գեղեցիկ, հմայիչ ◆ Լուսավոր ժպիտ։ ◆ Լուսավոր հայացք։
- (փխբ․) շատ սպիտակ, լույսի նման ◆ Լուսավոր գգեստ։ ◆ Ձեր լուսավոր մտքին եմ թողնում դատելու։ (Հրաչյա Քոչար)
- (գվռ․) նույնն է՝ լսնավոր ◆ Այո, գեղեցիկ են աստուծոյ լուսավորները: (Րաֆֆի)
- (հնց․) երկնային լուսատու (արև, լուսին, աստղեր) ◆ Բայց լուսավորներու առաջին ծիծաղին հետ շուշանները կը թոշնեն։ (Միսաք Մեծարենց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- արևոտ, արևային, արևահյաց, արևավոր, արփավոր, լուսառատ, լուսաշատ, լուսավետ, շողառատ, շողավետ, բազմշող, պայծառ, լուսապայծառ, բոլորալույս, բազմալույս, առատալույս, լուսազարդ, լուսաշաղ, անստվեր, (բնստ․)՝աննսեմ, անջինջ, արփենի, արփիավոր, լուսաքանդակ, լուսաթաթավ, լուսաշաղ, լուսաթավալ, , լուսահեղեղ, լուսահեղ, լուսավարար, լուսաշեն, անխավար, (հնց․)՝ ղամբարավոր, ռոշնական
- տե՛ս ուսյալ
- տե՛ս առաջադիմական
- տե՛ս հստակ, պայծառ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։