լուսավորիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑvɔˈɾit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուսաւորիչ
վանկեր՝ լու•սա•վո•րիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
Ածական
- լուսավորող, լույս սփռող, տարածող
- լուսավորության գործիչ, գիտության, կրթության, մշակույթի գործիչ
- լուսավորականության գործիչ, լուսավորական
- հայաստանում քրիստոնեությունը տարածող Գրիգոր Պարթևի մակդիրը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- լուսավորչի աստղը - Լուսաստղ, Արուսյակ
- լուսավորչի կանթեղ - մշտական լույս, որ ըստ ժողովրդական հավատալիքի վառվում է Արագածի գագաթին
- լուսավորչի քամի - զով քամի, որ ամառվա շոգ օրերին բարբերականորեն փչում է Արարատյան դաշտում, կեսօրից հետո
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։