լուսատու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑˈtu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լամպ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- լույս տվող, արձակող
- լուսավորիչ (փխբ․)
- լույս ճառագայթող երկնային մարմին
- լույս տվող առարկասարած (նորբ․)
- նշանավոր, հռչակավոր գործիչ (նորբ․) (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- լուսաձիր, լուսապարգև, լուսանվել, լուսընծա, լուսաբաշխ, լուսաբեր, լուսասփյուռ, լուսարձակ, լուսարար, արփիատու, արփիասփյուռ, ճառագայթատու, ճառագայթատր, ճաճանչատուր, ջահատու (հզվդ․)
- տե՛ս աստղ, մոլորակ
- տե՛ս արեգակ
Արտահայտություններ
խմբագրել- լուսատու փարոս- ուղեցույց, ուղենիշ
- լուսատու աստղ- նույնն է՝ ուղեցույց
- երկնային լուսատու
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։