լուսավորություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [lusɑvɔɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լուսաւորութիւն

վանկեր՝ լու•սա•վո•րութ•յուն 

Գոյական

1. (աշխգր․) տե՛ս ժողովրդական կրթություն
2. լուսավոր լինելը◆ Այո լուսավորության վրա կես ժամ չանցավ և Աբիսողոմ աղային ներկայացավ երիտասադ մը։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Միությունը սկսեց հետզհետե նսեմացնել ամրոցի պայծառ լուսավորությունը: (Րաֆֆի)
3. լուսավորելը, լույս տալը ◆ Դռներից երևում էր վառված կանթեղների լուսավորությունը: Խաչիկ Դաշտենց
4. որևէ աղբյուրից ստացվող լույս ◆ Բնականան, վառելիք ու լուսավորություն ունենալով հանդերձ որքա՞ն ռոճիկ պիտի ստանա։ (Նար-Դոս)
5. լույս տվող՝ լուսավորման տեխնիկական սարքավորում ◆ Փողոցի՝ շենքի լուսավորություն:
6. (արվ․) լույսի բաշխումը նկարի մեջ ◆ Ուսուցիչն էր, որ գնում էր լուսավորություն տարածելու։ Խաչիկ Դաշտենց
7. կրթություն
8. (թատր․) տեխնիկական միջոցներով բեմադրության, կինոնկարահանման համար անհրաժեշտ լուսավորում
9. շարժում հասարակական մտքի, գեղագիտության և արվեստի մեջ, որն ուներ հակաֆեոդալական բնույթ և կյանքի վերափոխման գործում վճռական դեր էր հատկացնում ժողովրդի լուսավորությանը

Հոմանիշներ

1. էլեկտրականություն, լույս, էլեկտրալուսավորություն, հոսանք (ժղ․)
2. ջահավառություն, լուսավառություն, ջահալուսություն (հնց․)
3. տե՛ս պայծառություն
4. տե՛ս կրթություն
5. քաղաքակրթություն

Արտահայտություններ

1. անդրադարձված լուսավորություն
2. անմիջական լուսավորություն - անմիջականորեն լույսի աղբյուրից (լուսարձակից կամ հրատեխնիկական միջոցից) արձակված ճառագայթների ուղղում օբյեկտի վրա
3. արհեստական լուսավորություն
4. լուսավորություն միջակա գոտում
5. լուսավորություն ցրված լույսով
6. ցրված լուսավորություն

Բաղադրյալ բառեր
ճարտարապետական լուսավորություն կողմնային լուսավորություն շարվածքի լուսավորություն հենարանի լուսավորություն արհեստական լուսավորություն առաստաղային լուսավորություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ illumination, lighten, lightenment գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ освещение (ru) ‎(osveščenije), свет (ru) ‎(svet), просвещение (ru) ‎(prosveščenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
• Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։
• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։