Հայերեն

վանկեր՝ լու•սա•թա•վիշ 

Ածական

  1. (նորբ․) լուսեղեն՝ թավիշի նման ◆ Ի՞նչ հնարքով նրան աշնան լուսաթավիշ, փխրուն, փիլիսոփաս, թախծապարուր հոգուն համեմատես։ Ռազմիկ Դավոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել