լուսապայծառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑpɑjˈt͡sɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լու•սա•պայ•ծառ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- լույսավոր և պայծառ ◆ Խավար գիշերին հաջորդում է լուսապայծառ առավոտը։ (Րաֆֆի)
- լույսնի նման պայծառ, գեղեցիկ (փխբ․) ◆ Ռշտունյաց աշխարհը… բարձրագագաթ լեռների լուսապայծառ ժպիտներով ձցվում էր Բզնունյաց ծովի հարավային ափերին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- բացարձակապես դրական, լավ (գեղեցիկ, հմայիչ, երջանիկ և այլն) (փխբ․) ◆ Փերուզ ծովը, որ փարում է մշտաթոր Սեպ ժայռերը Լիբանանի փեշերի՝ Չունի այնպես, այնպես փրփուր ձյունաթույր, ինչպես կուրծքը լուսապայծառ Բաշբիշի։ (Ավետիք Իսահակյան)
- երջանկությամբ պայռառացած, բերկրալից ու պայծառ Լ.հոգիներ (փխբ․) ◆ Ու պիտի գա հանուր կյանքի արշալույսը վառ հագած, հազար-հազար լուսապայծառ հոգիներով ճառագած։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- լուսապայծառլույս, արփիաճաճանչ, ժպիտածիծաղ, արփիաբորբ, պայծառանշույլ, հրապայծառ, բազմապայծառ, լույսերանգ, բյուրարեգակ, զվարթալույս
- տո՛ս գեղեցիկ, չքնաղ
- տե՛ս երջանիկ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։