Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լը•պըր•ծուտ

Ստուգաբանություն

նույն է լպրծուն(1) ◆ Մի զույգ ձիեր սմբակները սահեցնելով լպրծուն քարերի վրայով, , , փոխադրում էին հսկայական գերաններ։ Անահիտ Սեկոյան, ◆ Արմենուհին լպրծուն շեմի վրա մահվան…կարձակե ճիչ մը։ (Դանիել Վարուժան)
լպրծուն տեղ ◆ Նրա ոսկրոտ մատների արանքից լպրծուն կավը հոսում է անընդմեջ։ (Ակսել Բակունց) , ◆ Ձեռքերը թրջվեցին ինչ-որ լպրծուն հեղուկով։ (Բաղիշ Հովսեփյան)
մածուցիկ նյութով պատված ◆ Սառն ու լպրծուն գորտին դիպչելուց էլ զզվում էր։ Հովհաննես Թումանյան
չկպչող, չհարմարվող, անհամապատասխան ◆ Ինչ են այն խոշոր բառերը(ռահվիրա, առաջնորդ, առաքյալ), զորս անունիս կցելու տխրահռչակ պատիվը կընեն։, ◆ Ցանկացողներուն կը թողում այդ բոլոր լպրծուն տիտղոսները։ (Միսաք Մեծարենց)
զզվելի, նողկանք առաջացնող
անորոշ, խուսափողական, երկիմաստ (փխբ․) ◆ Լպրծուն պատասխան։
կեղծ, ոչ սրտանց ◆ Ցավակցությունը շատ լպրծուն էր։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։