լրացուցիչ պաշտպանություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɾɑt͡sʰut͡sʰit͡ʃʰ pɑʃtpɑnutʰˈjun]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (միգ․) ազգային իրավունքի կամ պրակտիկայի համաձայն՝ որևէ երկրում բնակվելու համար տրամադրվող պաշտոնական թույլտվություն, որն այդ երկիրը տարածում է այն անձանց վրա, որոնք միջազգային պաշտպանության կարիք ունեն, նույնիսկ եթե չեն բավարարում 1951 թվականի կոնվենցիայով նախատեսվող՝ փախստականի կարգավիճակի համար սահմանված պահանջները
  2. տե՛ս նաև պաշտպանություն


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։